1975 BALKES RUHU

Sana Ait Sözlerim Var # 1

Renklere sevdası başka oluyor insanın... Düşünün tüm sevgileriniz sizin emeğinizle , fakat onların kabuluyle büyüyor...

Fakat memleket’i sevmek…memlekete ait olanı sevmek ? Tüm bu geride kalmışlıkları yenmek için BEYAZ VE KIRMIZI’yı seviyorsunuz.

Kendini sizin yanınızda bulan her şey anlamını yitiriyor stad kapısında turnike önündehele birde kaşkolu sarıldıysa renginizin boynunuza özlemek bitiyor…

Tiryakiliği başlıyor anılar arasında geçmişin...1975 diyorsun içinden…
Soğuk bir havada bir sigara içimi nefeslenirken.
Plastik koltukların öylesine sıralandığı gibi tek tip olmaya zorlanılan ortamda ses veriyorsun ilkokulda bile söylediğin BAL BAL BALKESLER melodisine…

İçinden geliyor kırmak zincirleri…Silmek uçurumları..Atmak öğretmenliği,memurluğu,bankacılığı,geçim sıkıntısını, cepte olmayan fakat içini dolduran maaşını…

Sonra şansın varsa gülerek geçiyor bir Pazar ikindisi,evde hanımın çayıyla şahlanıyor gururun…Yada bir pazartesi bunalımı ben buradayım demeye daha o stadın kapısından çıkmadan gösteriyor kendini…
Oysa diyorsun kendi kendine “ne cok sevdim ben seni…Ne çok özledim başarını ..ben severken sana ait her şeyi, Rengini,ismini,şehri… Sen niye üzdün bu pazarda beni”.
Ama fırtınaları,depremleri,yangınları görmeyen şehrin çoçukları Bildikleri doğa olaylarını tanık göstermiyor sana

10LAR hep rengini sevdi senin...